Vandaag, zondag 2 oktober 2022, was het dan zover. Een groepje Golfmatties vertrok naar Suriname voor een werkvakantie.
Na één uur in de rij te staan om in te checken, ging het bij de beveiliging een heel stuk sneller, was er binnen 5 minuten doorheen.
Onze vlucht bleek een vertraging van bijna een uur te hebben, omdat het grondpersoneel problemen had met het inladen van de koffers. Uiteindelijk zijn we echter maar 35 minuten later aangekomen in Suriname.
Daar weer door de douane, wat heel wat tijd in beslag nam. Maar nog niets vergeleken met de bagageband, dat duurde pas erg lang. Gelukkig kon ik zien dat mijn koffer aan was gekomen in Suriname. (Toch handig zo’n GPS tracker.)
We werden warm onthaald door Wikaas en kinderen, waarna we een een rit van ruim een uur naar hotel Torarica voor de boeg hadden.
Wikaas had gelukkig in de bus gezorgd voor drinken en lekkere snacks.
Nu even heerlijk een verfrissende douche nemen en daarna lekker gaan eten.
Morgen naar het kinderhuis Sukh Dhaam (van Kenneth) en daarna door naar Nickerie.
Gisteren (maandag 3 oktober) hebben we een bezoek gebracht aan kinderhuis Suhk Dhaam in
Alkmaar Commewijne).
De busrit ernaartoe ging over de Jules Wijdenboschbrug (Suriname brug). De laatste keer
dat ik in Suriname was ging je naar Commewijne via de veerboot.
Sommige stukken van de busrit herkende ik nog.
Het bezoek aan kinderhuis Suhk Dhaam was erg indrukwekkend. Er wonen 42 kinderen in de leeftijd
van 3 tot 16 jaar (22 jongens en 20 meisjes).
We zijn ontvangen door de directrice, die ons vertelde over de dagelijkse gang
van zaken in het kinderhuis.
We hebben voor iedereen t-shirts + rugtassen aan haar overhandigd.
Dit kinderhuis drijft namelijk alléén maar op donaties.
Het blijkt dat er ook niet genoeg klamboes waren, dus hebben wij toegezegd dat wij z.s.m.
voor nieuwe klamboes (24 stuks) zorgen.
Na dit bezoek zijn we onderweg nog even gestopt voor een lekkere snack.
Aangekomen bij Torarica; Snel de koffers in de bus en op weg naar Nickerie.
Dit ging echter niet volgens plan, we stonden vast in het verkeer en er was een wolkbreuk.
De straten stonden direct onderwater.
De rit naar Nickerie waren er weer verschillende herkenningspunten voor mij.
Gek dat je na 40 jaar, toch nog veel dingen weer herkend.
Om 22:00 uur eindelijk op mijn kamer van het hotel in Nickerie. Totaal uitgeblust.
Het was een emotionele dag voor mij.
Dinsdag (4 oktober) beide kinderhuizen in Nickerie bezocht. Deze liggen bijna naast elkaar.
We hebben kennis gemaakt met de leiding en met de kinderen.
Bij het Olga Clarck kinderhuis mochten de kinderen direct hun cadeautjes uitpakken;
2 Nieuwe T-shirts en een nieuwe rugtas vol spullen.
Voordat de Golfmatties groep kwam, was er al een kleine ploeg vooruit gegaan om het kluswerk te inventariseren en te kijken wat voor materialen/spullen we nodig zouden hebben voor het kluswerk.
Zowel dinsdag als woensdag (5 oktober) hard aan de slag geweest met de diverse klussen, in beide kinderhuizen waren Golfmatties aan het werk.
In Gaytrie hebben we de bibliotheek helemaal gestript, alle muren opnieuw geschilderd, nieuwe boekenkasten gemaakt en nieuwe computertafels/leestafels aan de muur gemaakt.
Tevens een internet kabel aangelegd met een netwerkswitch, zodat ze daar ook het internet op kunnen met hun PC/laptop.
Moest hiervoor wel naar de computerwinkel voor de nodige hardware. Er staat nog een oude netwerk printer, hopelijk krijg ik die aan de praat zodat iedereen straks kan printen. De leiding heeft overigens ook een nieuwe laptop gekregen.
Tijdens het vervangen van de buitenkraan bleek de waterleiding doorgeroest te zijn. Deze maar direct vervangen incl. nieuwe kranen. Tevens ook een nieuwe wc spoelbak geplaatst, en de wc geschilderd.
Ook hebben we 6 nieuwe bedden gekocht en in elkaar gezet.
Bij het Olga Clarck kinderhuis hebben we de keuken en eetzaal onderhanden genomen. De eetzaal is opnieuw geschilderd, in de keuken wordt een deel van het plafond vervangen.
Ook wordt er een buitentrap naar de 1ste verdieping geplaatst.
We hebben bij beide kinderhuizen nieuwe verlichting (TL) geplaatst
Morgen (donderdag, 6 oktober) klussen we weer verder in beide kinderhuizen, alles moet namelijk af voor zondagmiddag.
Donderdag (6 oktober) verder klussen in beide kinderhuizen om alles af te krijgen. Het grootste gedeelte is al klaar, incl. de zware klus van de buitentrap maken aan de betonnen buitenmuur.
Ik had echter een kleine tegenslag, ergens in de LAN kabel van ongeveer 80 meter zit er een breuk. Dus snel naar de computerwinkel om een nieuwe LAN kabel te kopen.
Kom de winkel binnen, en zeg:
“Ik heb 80 meter LAN kabel nodig…”
De verkoopster: “Wat zegt U?”
Ik zeg nogmaals: “Een LAN kabel van 80 meter graag…”
Verkoopster: “Is goed!”
(Ik denk bij mijzelf: Oké ben ik snel klaar en en weg.)
Verkoopster pakt de doos van de LAN kabel (zit 300 meter in), blijkt dat ze hier in de dozen geen meter teller hebben.
Ze meet iedere keer netjes 1 meter.
Ik zeg: “Als je 20 meter meet en dan 4 keer ernaast legt heb je ook 80 meter.”
Verkoopster: “4 meter, 5 meter, 6 meter….”
(Ja, dan duurt het even voordat je 80 meter hebt.)
Opnieuw weer druk geklust in beide kinderhuizen;
Dievenijzer geverfd, nieuwe eetzaal klaar gemaakt, nieuwe bibliotheek/computerzaal is bijna klaar, en zo verder.
Het kinderhuis Gaytrie heeft ons verrast met zelfgemaakte snacks: Samosa, gefrituurde broodvrucht en vega kroketten.
Bij het kinderhuis Olga Clarck is er bruine bonen met rijst gekookt voor iedereen (ook voor de kinderen).
Een groepje Matties is blijven doorklussen, terwijl de rest een excursie had naar “Manglie” een rijstproducent en -verwerker (verbouwen op 4.000 hectare en kopen ook nog rijst van kleinere boeren op).
Samen met alle Matties loempia en saté gegeten op de Zeedijk, bij bijna zonsondergang.
Het avondeten was op een terras aan het water van de Nickerie rivier. Echt Surinaams eten, Moksi Alesie, Pom, oker en antroewa op zuur, komkommer op zuur en botervis.
Vrijdag 7 oktober, we zijn nog steeds druk aan het klussen in beide kinderhuizen.
We moeten iedere keer toch weer bouwspullen halen, maar het einde is in zicht.
In kinderhuis Gaytrie kregen we weer lekkere snacks: o.a. Phulauri
Als lunch hadden we zelf gemaakt Saoto soep.
De nieuwe LAN kabel opnieuw van voor naar achter doorgetrokken, deze werkt wel.
Kan nu de 8 poorts switch gaan aansluiten, zodat ze in de biblotheek/computerzaal nu ook internet hebben.
In de middag zijn we naar een bacoven fabriek (FAI) in Nickerie geweest.
Er bleef echter opnieuw een deel van de groep achter om verder te klussen.
Deze fabriek verwerkt 50 ton bananen per week op 100 hectare (van de 900 die ze normaal hebben).
Tevens zijn ze ook begonnen met het verbouwen van zoete aardappelen, dragonfruit en kokosnoten.
We hebben 2 dozen bananen (ongeveer 220 bananen) gekregen voor beide kinderhuizen.
In de avond naar het friyari-oso van Wikaas (51 jaar), dresscode: Pink.
Was echt een fantastisch feest, lekker eten, lekker drinken, live muziek (brassband) en vuurwerk.
Dit feest ging tot diep in de nacht door, de meeste Golfmatties echter gingen rond middernacht naar het hotel aangezien een paar uur laten weer druk geklust moest worden.
Zaterdag 8 oktober, nog steeds klussen in beide kinderhuizen. Maar, zoals al eerder gezegd, het einde komt inzicht.
In kinderhuis Gaytrie werden we opnieuw verwend met lekker snacks: o.a. gebakken banaan in deeg.
De directrice is wegwijs gemaakt op de nieuwe laptop (gedoneerd door de Golfmatties). Muis en printer
geïnstalleerd en de e-mail geconfigureerd.
Als lunch hadden we in het kinderhuis Open Poort een roti maaltijd met de kinderen.
Meester Kees vertelde de kinderen een verhaaltje voor het eten.
Na het eten snel naar het hotel om even op te frissen en je zwemvest te halen voor het varen op
de Nickerie rivier, Corantijn rivier en de Atlantische oceaan (het punt waar Suriname begint).
Hier heb ik de as van mijn vader, Kenneth, uitgestrooid, even stil liggen in het water.
Tevens zijn er bloemen en een mango in het water gegooid.
Was een mooie tocht, wel een wilde rit soms met de boot (zware motor).
Zondag 9 oktober; Alles wat we klaar wilde hebben is af.
Er zijn nog klussen die gedaan moeten worden, maar daar hebben we helaas geen tijd meer voor.
We hebben daarom nog enkele provisorische reparaties uitgevoerd.
Bij kinderhuis Gaytrie hadden ze ons, voor de laatste keer, wederom verwend met wat lekkere snacks, o.a. gebakken cassave.
Was een emotioneel afscheid bij beide kinderhuizen.
We waren ‘s ochtend al uitgecheckt uit het hotel en gingen nu in de bus richting Bigi Pan. Hier brengen we de nacht door.
Eerst de Nickerie rivier oversteken. Vervolgens bij een dam de boot over de dam trekken en dan nog 8,5 km varen door het kanaal dat uitkomt in Bigi Pan.
Was een hele mooi vaartocht, we hebben diverse vogels gezien o.a. rode ibissen.
Op Bigi Pan hebben we eerst de kamers verdeeld, daarna is het personeel vis gaan vangen voor ons. Dat hebben we lekker opgegeten.
Om 23:00 uur op kaaiman jacht, we hebben er diversen gezien maar we konden er geen een vangen. Wel zaten we onder de muggenbulten.
Ik heb zelf in een hangmat in de buitenlucht geslapen. Samen met 4 andere, het was volle maan en geen wolk in de lucht. Jammer dat ik om 05:00 uur wakker werd door de harde regen, het bleek dat de anderen al naar een hangmat onder een afdak waren verhuisd.
Maandag 10 october;
Om 06:00 uur ging we met een boot weg. Vogels spotten: pelikanen, rode ibissen, een zeearend enzovoort.
Bigi Pan is heel groot, 136.600 hectare groot. Het meer is 4 x 6 km.
Nadat de spottersboot terug was; Ontbijten en alles inpakken voor de reis terug.
Aangezien het volle maan was geweest, was er een extra lage waterstand. We liepen 2 keer vast in het kanaal. Onderweg heeft de andere boot een kaaiman gezien en een foto kunnen maken.
Bij de dam is Marcos uitgegleden en tot zijn knieën in de modder beland. Hiervan hebben we ook een filmpje gemaakt (gratis modderbad).
Eenmaal veilig in de bus, nog een stop gemaakt bij ons hotel. Sommigen wilde nog eerst douchen (zo’n modderbad mag natuurlijk niet te lang inwerken). Daarna de lang rit terug naar Paramaribo.
Aangekomen in het hotel was het even snel douchen.
De groep ging eten in een restaurant aan de Anton Drachtenweg.
(Die weg moesten we vroeger ook rijden om bij de Plutostraat te komen waar wij gewoond hebben).
Maar ik werd door familie, waar mijn vader altijd verbleef als hij in Suriname was, opgehaald. Over van alles gesproken en hun ook de video laten zien van de as-strooiing in de rivier. Na een paar gezellige uren hebben ze mij weer bij het hotel afgezet.
Dinsdag ,11 oktober, zijn we na het ontbijt naar het Afobaca resort geweest, maar eerst even bij de Afobaca dam gestopt.
Aangekomen bij het resort gauw omkleden in zwemkleding, vervolgens over het hete zand richting het water.
Water had een aangename temperatuur, maar er stond een sterke stroming… echter heerlijk kunnen zwemmen.
Daar ook lekker gegeten en gedronken. Met 2 andere Golfmatties ben ik gaan vissen op toekoenarie en piranha.
Net voor wij weer richting de stad wilde vertrekken; een enorme tropische stortbui met donder.
Om 16:00 uur vertrokken richting de stad, waarna om 20:30 uur lekker buiten eten bij de “Garden of Eden”, een lekker Thais restaurant.
Morgen gaan de 8 golfers onder ons het opnemen tegen 8 Surinamers, wordt spannend.
De rest gaat Paramaribo verkennen.
Woensdag 12 oktober;
Na het ontbijt gaan 8 Golfmatties het opnemen tegen een clubje Surinamers op de golfclub van Paramaribo. De rest van de groep ging Paramaribo verkennen.
Eenmaal op de golfclub aangekomen, kennis gemaakt met Sara Chehin (zij heeft deze golfdag georganiseerd voor ons). Wel jammer dat Diego Chin A Sen, met wie ik op 10 september in Purmerend heb gespeeld op de Mama Lola Golfdag, niet mee kon doen.
Maar ik ontmoette wel een familielid daar, Irwin Hermelijn. Mocht met hem mee in de buggy als het lopen niet meer zou gaan.
Na het uitzoeken van de huur golfsets (in mijn set clubs van diverse soorten allooi, materiaal uit de vorige eeuw, bijna antiek) gingen wij van start.
Het was gelukkig dat wij met leden van de baan speelden, anders wist je niet waar je moest afslaan en waar de vlag stond. De golfclub heeft maar 12 holes.
Het was erg warm weer, dus veel water drinken en een kleine natte handdoek met ijsgevuld in mijn nek. Af en toe stond er een lekker windje. Er kwamen wel donkere wolken opzetten en in de verte hoorde we wat gerommel, maar we hebben het drooggehouden. Later bleek dat het in de stad wel goed geregend had.
Na het golfen hebben we lekker gegeten op de golfclub, daarna volgende de prijsuitreiking.
Alle prijzen gingen naar de Suri golfers, de Golfmatties hebben het helaas laten afweten.
De golfclub vroeg of we volgend jaar rond deze tijd mee willen doen aan een 2-daags internationaal toernooi op de golfclub. (Als ik meedoe, dan wel met mijn eigen materiaal).
Toen weer richting Torarica, waar de niet golfers klaar stonden om te worden weggebracht naar het restaurant.
Onze groep gingen lekker borrelen bij het zwembad van Torarica.
Toen de bar om 22:00 uur dicht ging, zijn we verhuist naar ‘’t Vat’ aan de overkant, om verder te borrelen.
Om 00:00 uur richting hotelkamer.
Donderdag 13 oktober;
Na het ontbijt inpakken (incl. de kruiden, gekregen van het Golfmatties bestuur), uitchecken uit het hotel en verzamelen voor de bus naar het vliegveld.
Onderweg naar het vliegveld even gestopt om te tanken, daar kregen van een neef van Deo nog Madame Jeannette pepers en Surinaamse soepgroente (bij het tankstation heeft zijn neef nl een enorm kassencomplex, we hadden jammer genoeg te weinig tijd voor een rondleiding).
Op tijd op het vliegveld, snel koffers inchecken en gelukkig ging de douane ook erg vlot.
Vliegtuig vertrok mooi op tijd, onderweg bleek zelfs dat we eerder dan de geplande tijd zouden landen. De geplande tijd was 06:20 uur op Schiphol, maar we waren er al om 05:45 (vlogen hoger en sneller).
Douane en koffers duurde wel even, van iedereen afscheid genomen in een mistig, regenachtig en koud Nederland.
Kees gaat een reisverslag schrijven, en ik ga foto’s en blogs van iedereen verzamelen (kan ik een fotopresentatie maken voor het 2e Golfmatties weekend op Texel).
12 reacties
Vinnie
Vandaag, zondag 2 oktober 2022, was het dan zover. Een groepje Golfmatties vertrok naar Suriname voor een werkvakantie.
Na één uur in de rij te staan om in te checken, ging het bij de beveiliging een heel stuk sneller, was er binnen 5 minuten doorheen.
Onze vlucht bleek een vertraging van bijna een uur te hebben, omdat het grondpersoneel problemen had met het inladen van de koffers. Uiteindelijk zijn we echter maar 35 minuten later aangekomen in Suriname.
Daar weer door de douane, wat heel wat tijd in beslag nam. Maar nog niets vergeleken met de bagageband, dat duurde pas erg lang. Gelukkig kon ik zien dat mijn koffer aan was gekomen in Suriname. (Toch handig zo’n GPS tracker.)
We werden warm onthaald door Wikaas en kinderen, waarna we een een rit van ruim een uur naar hotel Torarica voor de boeg hadden.
Wikaas had gelukkig in de bus gezorgd voor drinken en lekkere snacks.
Nu even heerlijk een verfrissende douche nemen en daarna lekker gaan eten.
Morgen naar het kinderhuis Sukh Dhaam (van Kenneth) en daarna door naar Nickerie.
Vinnie
Gisteren (maandag 3 oktober) hebben we een bezoek gebracht aan kinderhuis Suhk Dhaam in
Alkmaar Commewijne).
De busrit ernaartoe ging over de Jules Wijdenboschbrug (Suriname brug). De laatste keer
dat ik in Suriname was ging je naar Commewijne via de veerboot.
Sommige stukken van de busrit herkende ik nog.
Het bezoek aan kinderhuis Suhk Dhaam was erg indrukwekkend. Er wonen 42 kinderen in de leeftijd
van 3 tot 16 jaar (22 jongens en 20 meisjes).
We zijn ontvangen door de directrice, die ons vertelde over de dagelijkse gang
van zaken in het kinderhuis.
We hebben voor iedereen t-shirts + rugtassen aan haar overhandigd.
Dit kinderhuis drijft namelijk alléén maar op donaties.
Het blijkt dat er ook niet genoeg klamboes waren, dus hebben wij toegezegd dat wij z.s.m.
voor nieuwe klamboes (24 stuks) zorgen.
Na dit bezoek zijn we onderweg nog even gestopt voor een lekkere snack.
Aangekomen bij Torarica; Snel de koffers in de bus en op weg naar Nickerie.
Dit ging echter niet volgens plan, we stonden vast in het verkeer en er was een wolkbreuk.
De straten stonden direct onderwater.
De rit naar Nickerie waren er weer verschillende herkenningspunten voor mij.
Gek dat je na 40 jaar, toch nog veel dingen weer herkend.
Om 22:00 uur eindelijk op mijn kamer van het hotel in Nickerie. Totaal uitgeblust.
Het was een emotionele dag voor mij.
Deo
🙏🏾
Vinnie
Dinsdag (4 oktober) beide kinderhuizen in Nickerie bezocht. Deze liggen bijna naast elkaar.
We hebben kennis gemaakt met de leiding en met de kinderen.
Bij het Olga Clarck kinderhuis mochten de kinderen direct hun cadeautjes uitpakken;
2 Nieuwe T-shirts en een nieuwe rugtas vol spullen.
Voordat de Golfmatties groep kwam, was er al een kleine ploeg vooruit gegaan om het kluswerk te inventariseren en te kijken wat voor materialen/spullen we nodig zouden hebben voor het kluswerk.
Zowel dinsdag als woensdag (5 oktober) hard aan de slag geweest met de diverse klussen, in beide kinderhuizen waren Golfmatties aan het werk.
In Gaytrie hebben we de bibliotheek helemaal gestript, alle muren opnieuw geschilderd, nieuwe boekenkasten gemaakt en nieuwe computertafels/leestafels aan de muur gemaakt.
Tevens een internet kabel aangelegd met een netwerkswitch, zodat ze daar ook het internet op kunnen met hun PC/laptop.
Moest hiervoor wel naar de computerwinkel voor de nodige hardware. Er staat nog een oude netwerk printer, hopelijk krijg ik die aan de praat zodat iedereen straks kan printen. De leiding heeft overigens ook een nieuwe laptop gekregen.
Tijdens het vervangen van de buitenkraan bleek de waterleiding doorgeroest te zijn. Deze maar direct vervangen incl. nieuwe kranen. Tevens ook een nieuwe wc spoelbak geplaatst, en de wc geschilderd.
Ook hebben we 6 nieuwe bedden gekocht en in elkaar gezet.
Bij het Olga Clarck kinderhuis hebben we de keuken en eetzaal onderhanden genomen. De eetzaal is opnieuw geschilderd, in de keuken wordt een deel van het plafond vervangen.
Ook wordt er een buitentrap naar de 1ste verdieping geplaatst.
We hebben bij beide kinderhuizen nieuwe verlichting (TL) geplaatst
Morgen (donderdag, 6 oktober) klussen we weer verder in beide kinderhuizen, alles moet namelijk af voor zondagmiddag.
Vinnie
Donderdag (6 oktober) verder klussen in beide kinderhuizen om alles af te krijgen. Het grootste gedeelte is al klaar, incl. de zware klus van de buitentrap maken aan de betonnen buitenmuur.
Ik had echter een kleine tegenslag, ergens in de LAN kabel van ongeveer 80 meter zit er een breuk. Dus snel naar de computerwinkel om een nieuwe LAN kabel te kopen.
Kom de winkel binnen, en zeg:
“Ik heb 80 meter LAN kabel nodig…”
De verkoopster: “Wat zegt U?”
Ik zeg nogmaals: “Een LAN kabel van 80 meter graag…”
Verkoopster: “Is goed!”
(Ik denk bij mijzelf: Oké ben ik snel klaar en en weg.)
Verkoopster pakt de doos van de LAN kabel (zit 300 meter in), blijkt dat ze hier in de dozen geen meter teller hebben.
Ze meet iedere keer netjes 1 meter.
Ik zeg: “Als je 20 meter meet en dan 4 keer ernaast legt heb je ook 80 meter.”
Verkoopster: “4 meter, 5 meter, 6 meter….”
(Ja, dan duurt het even voordat je 80 meter hebt.)
Opnieuw weer druk geklust in beide kinderhuizen;
Dievenijzer geverfd, nieuwe eetzaal klaar gemaakt, nieuwe bibliotheek/computerzaal is bijna klaar, en zo verder.
Het kinderhuis Gaytrie heeft ons verrast met zelfgemaakte snacks: Samosa, gefrituurde broodvrucht en vega kroketten.
Bij het kinderhuis Olga Clarck is er bruine bonen met rijst gekookt voor iedereen (ook voor de kinderen).
Een groepje Matties is blijven doorklussen, terwijl de rest een excursie had naar “Manglie” een rijstproducent en -verwerker (verbouwen op 4.000 hectare en kopen ook nog rijst van kleinere boeren op).
Samen met alle Matties loempia en saté gegeten op de Zeedijk, bij bijna zonsondergang.
Het avondeten was op een terras aan het water van de Nickerie rivier. Echt Surinaams eten, Moksi Alesie, Pom, oker en antroewa op zuur, komkommer op zuur en botervis.
Vinnie
Vrijdag 7 oktober, we zijn nog steeds druk aan het klussen in beide kinderhuizen.
We moeten iedere keer toch weer bouwspullen halen, maar het einde is in zicht.
In kinderhuis Gaytrie kregen we weer lekkere snacks: o.a. Phulauri
Als lunch hadden we zelf gemaakt Saoto soep.
De nieuwe LAN kabel opnieuw van voor naar achter doorgetrokken, deze werkt wel.
Kan nu de 8 poorts switch gaan aansluiten, zodat ze in de biblotheek/computerzaal nu ook internet hebben.
In de middag zijn we naar een bacoven fabriek (FAI) in Nickerie geweest.
Er bleef echter opnieuw een deel van de groep achter om verder te klussen.
Deze fabriek verwerkt 50 ton bananen per week op 100 hectare (van de 900 die ze normaal hebben).
Tevens zijn ze ook begonnen met het verbouwen van zoete aardappelen, dragonfruit en kokosnoten.
We hebben 2 dozen bananen (ongeveer 220 bananen) gekregen voor beide kinderhuizen.
In de avond naar het friyari-oso van Wikaas (51 jaar), dresscode: Pink.
Was echt een fantastisch feest, lekker eten, lekker drinken, live muziek (brassband) en vuurwerk.
Dit feest ging tot diep in de nacht door, de meeste Golfmatties echter gingen rond middernacht naar het hotel aangezien een paar uur laten weer druk geklust moest worden.
Vinnie
Zaterdag 8 oktober, nog steeds klussen in beide kinderhuizen. Maar, zoals al eerder gezegd, het einde komt inzicht.
In kinderhuis Gaytrie werden we opnieuw verwend met lekker snacks: o.a. gebakken banaan in deeg.
De directrice is wegwijs gemaakt op de nieuwe laptop (gedoneerd door de Golfmatties). Muis en printer
geïnstalleerd en de e-mail geconfigureerd.
Als lunch hadden we in het kinderhuis Open Poort een roti maaltijd met de kinderen.
Meester Kees vertelde de kinderen een verhaaltje voor het eten.
Na het eten snel naar het hotel om even op te frissen en je zwemvest te halen voor het varen op
de Nickerie rivier, Corantijn rivier en de Atlantische oceaan (het punt waar Suriname begint).
Hier heb ik de as van mijn vader, Kenneth, uitgestrooid, even stil liggen in het water.
Tevens zijn er bloemen en een mango in het water gegooid.
Was een mooie tocht, wel een wilde rit soms met de boot (zware motor).
Marisca
Mooie updates Vin, dank!
Vinnie
Zondag 9 oktober; Alles wat we klaar wilde hebben is af.
Er zijn nog klussen die gedaan moeten worden, maar daar hebben we helaas geen tijd meer voor.
We hebben daarom nog enkele provisorische reparaties uitgevoerd.
Bij kinderhuis Gaytrie hadden ze ons, voor de laatste keer, wederom verwend met wat lekkere snacks, o.a. gebakken cassave.
Was een emotioneel afscheid bij beide kinderhuizen.
We waren ‘s ochtend al uitgecheckt uit het hotel en gingen nu in de bus richting Bigi Pan. Hier brengen we de nacht door.
Eerst de Nickerie rivier oversteken. Vervolgens bij een dam de boot over de dam trekken en dan nog 8,5 km varen door het kanaal dat uitkomt in Bigi Pan.
Was een hele mooi vaartocht, we hebben diverse vogels gezien o.a. rode ibissen.
Op Bigi Pan hebben we eerst de kamers verdeeld, daarna is het personeel vis gaan vangen voor ons. Dat hebben we lekker opgegeten.
Om 23:00 uur op kaaiman jacht, we hebben er diversen gezien maar we konden er geen een vangen. Wel zaten we onder de muggenbulten.
Ik heb zelf in een hangmat in de buitenlucht geslapen. Samen met 4 andere, het was volle maan en geen wolk in de lucht. Jammer dat ik om 05:00 uur wakker werd door de harde regen, het bleek dat de anderen al naar een hangmat onder een afdak waren verhuisd.
Vinnie
Maandag 10 october;
Om 06:00 uur ging we met een boot weg. Vogels spotten: pelikanen, rode ibissen, een zeearend enzovoort.
Bigi Pan is heel groot, 136.600 hectare groot. Het meer is 4 x 6 km.
Nadat de spottersboot terug was; Ontbijten en alles inpakken voor de reis terug.
Aangezien het volle maan was geweest, was er een extra lage waterstand. We liepen 2 keer vast in het kanaal. Onderweg heeft de andere boot een kaaiman gezien en een foto kunnen maken.
Bij de dam is Marcos uitgegleden en tot zijn knieën in de modder beland. Hiervan hebben we ook een filmpje gemaakt (gratis modderbad).
Eenmaal veilig in de bus, nog een stop gemaakt bij ons hotel. Sommigen wilde nog eerst douchen (zo’n modderbad mag natuurlijk niet te lang inwerken). Daarna de lang rit terug naar Paramaribo.
Aangekomen in het hotel was het even snel douchen.
De groep ging eten in een restaurant aan de Anton Drachtenweg.
(Die weg moesten we vroeger ook rijden om bij de Plutostraat te komen waar wij gewoond hebben).
Maar ik werd door familie, waar mijn vader altijd verbleef als hij in Suriname was, opgehaald. Over van alles gesproken en hun ook de video laten zien van de as-strooiing in de rivier. Na een paar gezellige uren hebben ze mij weer bij het hotel afgezet.
Vinnie
Dinsdag ,11 oktober, zijn we na het ontbijt naar het Afobaca resort geweest, maar eerst even bij de Afobaca dam gestopt.
Aangekomen bij het resort gauw omkleden in zwemkleding, vervolgens over het hete zand richting het water.
Water had een aangename temperatuur, maar er stond een sterke stroming… echter heerlijk kunnen zwemmen.
Daar ook lekker gegeten en gedronken. Met 2 andere Golfmatties ben ik gaan vissen op toekoenarie en piranha.
Net voor wij weer richting de stad wilde vertrekken; een enorme tropische stortbui met donder.
Om 16:00 uur vertrokken richting de stad, waarna om 20:30 uur lekker buiten eten bij de “Garden of Eden”, een lekker Thais restaurant.
Morgen gaan de 8 golfers onder ons het opnemen tegen 8 Surinamers, wordt spannend.
De rest gaat Paramaribo verkennen.
Vinnie
Woensdag 12 oktober;
Na het ontbijt gaan 8 Golfmatties het opnemen tegen een clubje Surinamers op de golfclub van Paramaribo. De rest van de groep ging Paramaribo verkennen.
Eenmaal op de golfclub aangekomen, kennis gemaakt met Sara Chehin (zij heeft deze golfdag georganiseerd voor ons). Wel jammer dat Diego Chin A Sen, met wie ik op 10 september in Purmerend heb gespeeld op de Mama Lola Golfdag, niet mee kon doen.
Maar ik ontmoette wel een familielid daar, Irwin Hermelijn. Mocht met hem mee in de buggy als het lopen niet meer zou gaan.
Na het uitzoeken van de huur golfsets (in mijn set clubs van diverse soorten allooi, materiaal uit de vorige eeuw, bijna antiek) gingen wij van start.
Het was gelukkig dat wij met leden van de baan speelden, anders wist je niet waar je moest afslaan en waar de vlag stond. De golfclub heeft maar 12 holes.
Het was erg warm weer, dus veel water drinken en een kleine natte handdoek met ijsgevuld in mijn nek. Af en toe stond er een lekker windje. Er kwamen wel donkere wolken opzetten en in de verte hoorde we wat gerommel, maar we hebben het drooggehouden. Later bleek dat het in de stad wel goed geregend had.
Na het golfen hebben we lekker gegeten op de golfclub, daarna volgende de prijsuitreiking.
Alle prijzen gingen naar de Suri golfers, de Golfmatties hebben het helaas laten afweten.
De golfclub vroeg of we volgend jaar rond deze tijd mee willen doen aan een 2-daags internationaal toernooi op de golfclub. (Als ik meedoe, dan wel met mijn eigen materiaal).
Toen weer richting Torarica, waar de niet golfers klaar stonden om te worden weggebracht naar het restaurant.
Onze groep gingen lekker borrelen bij het zwembad van Torarica.
Toen de bar om 22:00 uur dicht ging, zijn we verhuist naar ‘’t Vat’ aan de overkant, om verder te borrelen.
Om 00:00 uur richting hotelkamer.
Donderdag 13 oktober;
Na het ontbijt inpakken (incl. de kruiden, gekregen van het Golfmatties bestuur), uitchecken uit het hotel en verzamelen voor de bus naar het vliegveld.
Onderweg naar het vliegveld even gestopt om te tanken, daar kregen van een neef van Deo nog Madame Jeannette pepers en Surinaamse soepgroente (bij het tankstation heeft zijn neef nl een enorm kassencomplex, we hadden jammer genoeg te weinig tijd voor een rondleiding).
Op tijd op het vliegveld, snel koffers inchecken en gelukkig ging de douane ook erg vlot.
Vliegtuig vertrok mooi op tijd, onderweg bleek zelfs dat we eerder dan de geplande tijd zouden landen. De geplande tijd was 06:20 uur op Schiphol, maar we waren er al om 05:45 (vlogen hoger en sneller).
Douane en koffers duurde wel even, van iedereen afscheid genomen in een mistig, regenachtig en koud Nederland.
Kees gaat een reisverslag schrijven, en ik ga foto’s en blogs van iedereen verzamelen (kan ik een fotopresentatie maken voor het 2e Golfmatties weekend op Texel).